از بودا بياموزيم
سخنان بودا
. آناني كه مي انديشند : " او دشنامم گفت، مرا زد ، بر من چيره شد ، دار و ندارم را به تاراج برد " ، هيچگاه از كينه رهايي نمي يابند.
آناني كه نمي انديشند : " او دشنامم گفت ، مرا زد ، بر من چيره شد ، دار و ندارم را به تاراج برد" ، از كينه رهايي مي يابند.
اين يك آيين باستاني است : هيچگاه دشمني ها با دشمني ها از ميان نمي روند ؛ دشمني ها تنها با نادشمني ها از ميان ميروند.
آگاهي راهي است كه به بيمرگي مي رسد و ناآگاهي راه مرگ است. آناني كه آگاه اند نمي ميرند؛ ناآگاهان زين پيش مرده اند.
رام كردن دل چه نيكوست كه به فرمان داشتن آن دشوار ، لرزنده و لغزنده است و به اينسو آنسو ميرود ؛ دل رام شده برنده به نيكبختي و دارندهء آن است.
واژه هاي خوب كه به كاربسته نمي شوند ، بي باراند ؛ همانند گلهاي زيباي پررنگي كه بي بويند.
واژه هاي خوب كه به كار بسته مي شوند پربار اند ؛ همانند گلهاي زيبايي كه پراز رنگ و بويند.
از ميرنده يي كه يك بار زاده شده بايد بسي كار نيك سرزند ؛ همچنان كه از يك دامن گل ميتوان بسي گونه تاج گل ساخت.
اما آن كردار ، نيك نيست كه پس از كرده شدن پشيماني به بار آورد و بهرهء آن گريستن و چهرهء پر اشك باشد.
انسان نبايد با دوستان بدكنش همنشيني كند ، و نه با كسان بي مايه ؛ انسان بايد با دوستان با هنر همنشيني كند ؛ با بهترين انسانها.
چنان كه يافتن راه مرغان در هوا دشوار است ، همانسان كساني را كه اندوخته يي نيست... و در آزادي تهي و بي نشان سير مي كنند ، يافتن راه شان دشوار است.
آن يك واژهء با معنا كه شنيدنش آرامش آورد ، بهتر از هزاران سخن است با واژه گان بي معنا.
آن يك شعري كه شنيدنش آرامش آورد ، بهتر از هزاران شعر است با واژه گان بي معنا.
اگر كسي در نبردي هزاران بار بر هزاران نفر پيروز شود و كس ديگر تنها بر يك تن يعني بر خويشتن خويش پيروز شود ، بزرگترين پيروزان است.
انسان بايد به سوي نيكي بشتابد ؛ بايد دل از بدي دور دارد. كسي كه در نيكي سستي مي ورزد ، دلش در بدي شاد است.
كسي كه زخمي بر دست ندارد ، ريختن زهر بر دستش اثري ندارد ، زهر به دست بي زخم گزندي نمي رساند . كسي كه بدي نمي كند ، بدي نمي بيند.
همه از كيفر مي لرزند ، همه از مرگ بيم دارند ، ديگران را اگر چون خود بداني ، نه بايد خون بريزي و نه به كشتن برانگيزي.
با هيچكس سخن درشت مگوي تا پاسخ درشت نشنوي . سخن خشمآلوده ، به راستي ، رنج آور است ، و به تو همان مي رسد.
كسي كه زين پيش ناآگاه بود و اكنون آگاه است ، به جهان روشنايي مي بخشد؛ همچنان كه ماه آزاد از ابر.
روگرداندن از بدي ، شكوفاندن نيكي ، پاك داشتن دل ، اين است آيين بودا.
ناسزا نگفتن ، آزار نرساندن ، خويشتنداري هماهنگ با قوانين انجمن ، ميانه روي در خوراك ، انديشيدن و سردر گريبان خويش فروبردن ، بيداري در انديشهء برتر ، اين است آيين بوداييان.
در لا يتناهاي حيات آنجا که من ساکنم هر چند زندگي همواره دگرگون ميگردد همه چيز عالي و کامل و تمام عيار است نه آغازي هست نه پاياني آنچه هست تنها چرخش و وا چرخش جوهر و تجربه هاست زندگي هرگز مانده و کهنه و ايستا نيست زيرا هر لحظه همواره سرشار از طراوت و تازگي است من با قدرتي که مرا آفريد يگانه ام و اين قدرت اين اختيار را به من داده است که شرايط خود را بيافرينم.